در سالهای اخیر، نام «شورا» برای بسیاری از مردم مترادف با ناکارآمدی شده است. نهادی که قرار بود تجلی مشارکت مردمی در اداره شهر باشد، امروز در نگاه بخشی از جامعه به حلقهای کماثر و پرحاشیه تبدیل شده است.
ریشه این بیاعتمادی را باید در چند عامل جستوجو کرد:
۱. اختیارات محدود در برابر مسئولیت گسترده: شوراها مسئولند، اما ابزار کافی برای تصمیمسازی ندارند.
۲. سیاستزدگی بهجای تخصصگرایی: نگاه جناحی، جای تصمیم علمی و آیندهنگر را گرفته است.
۳. کمبود شفافیت و پاسخگویی: شهروندان کمتر از روند تصمیمگیریها و بودجهها آگاهاند.
۴. فاصله از مردم: شورا زمانی معتبر است که در زندگی واقعی مردم حضور داشته باشد، نه فقط در جلسات رسمی.
نتیجه روشن است: اعتماد عمومی فرسوده شده. اما همین بدبینی میتواند آغاز یک بازسازی باشد؛ اگر شوراهای آینده با صداقت، تخصص و شفافیت دوباره پلی میان مردم و مدیریت شهری بسازند.
علیرضا قانع
یک شهروند رشتی